Adam, Pazar sabahı kalktığında bütün haftanın yorgunluğunu çıkarmak için eline gazetesini alır ve bütün gün miskinlik yapıp evde oturacağını düşünür. Tam bunları düşünürken oğlu koşarak yanına gelir ve sinemaya ne zaman gideceklerini sorar.
Baba oğluna aslında daha önceden bu hafta sonu sinemaya götüreceğine söz vermiştir ama hiç dışarıya çıkmak istemediğinden bir bahane uydurmaya karar verir. Sonra gazetenin promosyon olarak dağıttığı dünya haritası gözüne ilişir. Önce dünya haritasını küçük küçük parçalara ayırır ve oğluna “eğer bu haritayı düzeltebilirsen seni sinemaya götüreceğim” der sonra da içinden "böylece zaman kazandım, çok iyi bir coğrafya profesörünü bile getirsen bu haritayı akşama kadar düzeltemez ne olsa” der...
Aradan on dakika geçtikten sonra oğlu babasının yanına koşarak gelir ve “Baba, haritayı düzelttim! Haydi artık sinemaya gidebiliriz” diyerek özenle yapıştırmış olduğu gazeteyi tek parça halinde babasına uzatır. Baba, gözlerine inanamaz, gazeteyi dikkatlice inceler. Gerçekten de hiç bir hata olmadan sadece 10 dakika önce paramparça ettiği dünya şimdi yine eksiksiz karşısındadır. Hayretler içinde oğluna nasıl yaptığını sorar;
Oğlu; “Bana verdiğin haritanın arkasında bir İNSAN vardı... Önce İNSANI düzelttim, DÜNYA’da böylece kendiliğinden düzeldi!
Bu küçük çocuğun verdiği mesajın daha ötesinde söylenecek bir şey kalmıyor geriye değil mi? Tıpkı Zülfü Livaneli’nin “Ada” parçasında dediği gibi;
“Dünyayı güzellik kurtaracak Bir insanı sevmekle başlayacak her şey…”
